-
1 język
m dim. 1. pieszcz. (jeż) little hedgehog 2. pot. (fryzura) crew cut- obcięli go na jeżyka they gave him a crew cut* * *( fryzura) crew-cut* * *miGen. -a1. ( w jamie ustnej) tongue; wino rozwiązało mu język wine (has) loosened his tongue; dostać się na języki become the talk of the town/village; język ją świerzbi she's bursting to say it; łamać sobie język na czymś twist one's tongue around sth; mieć coś na końcu języka have sth on the tip of one's tongue; mieć długi język not be able to keep a secret; mieć ostry język have a sharp tongue; mówić, co ślina na język przyniesie blabber; pociągnąć kogoś za język tap sb for information; pokazać komuś język stick l. put one's tongue out at sb; trzymaj język za zębami! hold your tongue!; ugryźć się w język dosł. l. przen. bite one's tongue; zapomnieć języka w gębie lose one's tongue; co, zapomniałeś języka w gębie? lost your tongue, eh?; cat got your tongue?; złe języki (= plotkarze, potwarcy) evil tongues.2. language; lit. tongue; (= mowa) speech; język ojczysty native language l. tongue; mother tongue; język obcy foreign language l. tongue; język angielski English, the English language; język mówiony spoken language, speech; język pisany written language; język literacki/potoczny literary/colloquial language; języki indoeuropejskie the Indoeuropean languages; język programowania komp. programming language; kaleczyć język francuski speak broken French; nauczanie języków obcych edukacja foreign language teaching, FLT; władać dobrze językiem niemieckim have a good command of the German language; znajdować z kimś wspólny język find a common interest with sb.3. (= sposób mówienia) language; rzad. parlance; (= słownictwo) vocabulary.4. (= coś w kształcie języka) ( w bucie) tongue; język spustowy wojsk. trigger; język rumowiskowy geol. scree, talus; języki płomieni tongues of fire.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > język
См. также в других словарях:
samogłoska — ż III, CMs. samogłoskasce; lm D. samogłoskasek jęz. «głoska dźwięczna, wymawiana przy znacznym otwarciu jamy ustnej, mogąca tworzyć sylabę» ∆ Samogłoska długa a) «samogłoska odznaczająca się dłuższym czasem trwania od przeciętnych samogłosek w… … Słownik języka polskiego
bezwarunkowy — «nie ograniczony żadnymi warunkami; zupełny, całkowity, bezwzględny» Bezwarunkowa kapitulacja. Bezwarunkowe posłuszeństwo. ∆ biol. Odruch bezwarunkowy «reakcja wrodzona występująca automatycznie przy pobudzeniu odpowiednich receptorów (np.… … Słownik języka polskiego
język — m III, D. a, N. językkiem; lm M. i 1. «narząd w jamie ustnej, składający się z elastycznych mięśni, pokryty błoną śluzową, mieszczący narządy smaku, biorący udział w ssaniu, żuciu i połykaniu pokarmów; u ludzi ponadto jeden z najważniejszych… … Słownik języka polskiego
odruch — m III, D. u; lm M. y 1. psych. «reakcja organizmu na bodźce środowiska zewnętrznego i wewnętrznego zachodząca za pośrednictwem układu nerwowego» ∆ Odruch bezwarunkowy «reakcja wrodzona, zachodząca automatycznie przy pobudzeniu odpowiednich… … Słownik języka polskiego
pragnienie — n I 1. rzecz. od pragnąć. 2. blm «uczucie suchości w jamie ustnej i przełyku doznawane wówczas, gdy się chce pić» Dokuczliwe, silne pragnienie. Mieć, odczuwać, gasić, zaspokoić pragnienie. Schnąć, usychać, umierać z pragnienia. Coś wzbudza,… … Słownik języka polskiego
ptialina — ż IV, CMs. ptialinanie, blm biochem. «enzym trawienny znajdujący się w ślinie; zapoczątkowuje w jamie ustnej rozkład skrobi i glikogenu (zawartych w pokarmie) na mniejsze cząsteczki» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
ślinianka — ż III, CMs. śliniankance; lm D. śliniankanek anat. «gruczoł wydzielający ślinę, znajdujący się w jamie ustnej człowieka i zwierząt» … Słownik języka polskiego
ustny — 1. «dotyczący ust, znajdujący się w ustach, powstający w ustach» Otwór ustny. ∆ Jama ustna «otwór w twarzy człowieka wiodący do początkowego odcinka przewodu pokarmowego i oddechowego» ∆ Harmonijka ustna «instrument muzyczny w kształcie podłużnej … Słownik języka polskiego
kubki smakowe — {{/stl 13}}{{stl 8}}anat. {{/stl 8}}{{stl 7}} organy narządu smaku znajdujące się w jamie ustnej, przypominające kształtem kubki : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kwas drażni kubki smakowe. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
łykać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, łykaćam, łykaća, łykaćają, łykaćany {{/stl 8}}– łyknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, łykaćnę, łykaćnie, łykaćnij, łykaćnął, łykaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} powodować… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ślinianka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. śliniankance; lm D. śliniankanek, anat. {{/stl 8}}{{stl 7}} u człowieka i zwierząt: gruczoł wydzielający ślinę, jeden z wielu znajdujących się w jamie ustnej; gruczoł ślinowy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ślinianki… … Langenscheidt Polski wyjaśnień